Podstawowe zasady kompozycji i układu w sztuce paznokci
Nawet jeśli masz doskonałe umiejętności malowania paznokci, znajomość podstawowych zasad kompozycji i układu będzie niewątpliwie przydatna w codziennych czynnościach, pomoże poprawić swoje umiejętności i zaskoczy klientów nowymi i oryginalnymi rozwiązaniami.
Nawet w starożytnym Egipcie istniał projekt paznokci. Następnie wzory na paznokciach były charakterystyczną cechą kobiet różnych klas. Ozdabiali także paznokcie w Indiach, a nawet w krajach słowiańskich. Chociaż cele nie były rytualne, lecz dekoracyjne.
Dziś mamy okazję ozdobić nasze paznokcie o wiele bardziej interesujące. Projektowanie paznokci nigdy nie było tak różnorodne i popularne jak obecnie. Współczesny manikiurzysta powinien posiadać ogromną liczbę technik i metod wykonywania paznokci, musi znać prawa kolorystyki, światłocienia, zasady kompozycji i układu. Ponadto skład i układ odgrywają bardzo ważną rolę.
Czasami, biorąc pod uwagę tę lub inną pracę mistrzów, łapiemy się na tym, że wszystko wydaje się być w porządku: zarówno kolor, jak i technika są na dobrym poziomie, ale praca nie jest zbyt przyjemna. Czy próbowałeś odpowiedzieć na pytanie, dlaczego? Z pewnością odpowiedź byłaby taka: zatrzymałbym się na kroku n; te elementy są zbędne lub, przeciwnie, brakuje tego i tamtego; projekt znajduje się w niewłaściwym miejscu; jest nieciekawy i monotonna; za dużo wszystkiego - aby nie zrozumieć, co jest narysowane itp. Innymi słowy, mistrz nie zna zasad opracowanie kompozycji i układua) Zobaczmy co to jest.
Trochę teorii
Kompozycja wiąże się z potrzebą przekazania idei projektowania w sposób jak najbardziej przejrzysty i przekonujący. Wiele prac wykonanych w zupełnie różnych stylach i technikach zadziwia naszą wyobraźnię i na długo pozostaje w pamięci pod wieloma względami dzięki wyraźnej konstrukcji kompozycyjnej.
Więc, skład (z lat. compositio) - jest to kompilacja, połączenie i aranżacja różnych elementów projektu w jedną całość zgodnie z dowolnym pomysłem.
Kompilowanie, łączenie i układanie różnych elementów projektu w jedną całość na jednym gwoździu nazywa się układem. Oznacza to, że konieczne jest skomponowanie, połączenie i ułożenie elementów projektu, aby każdy pojedynczy gwóźdź i wszystkie 10 gwoździ tworzyły jeden obraz.
Głównymi składnikami kompozycji i układu na paznokciach są:
1. Rozmiar i kształt gwoździa (lub 10 gwoździ).
2. Elementy projektu:
- główny element przyciąga uwagę.
W projekcie może być tylko jeden główny element. To jest punkt, od którego budowany jest cały projekt, środek kompozycji, wszystkie inne elementy powinny być mniejsze i przestrzegać przede wszystkim, to znaczy powinny być skierowane w stronę środka.
W kwiatowych wzorach jest to jeden duży kwiat (zdjęcie 6, zdjęcie 6a), w abstrakcjach - punkt lub główna linia (zdjęcie 5), w kompozycjach z twarzami - twarz (zdjęcie 4). Zazwyczaj główny element znajduje się na jednym paznokciu w całości, nie jest rozdrobniony (trudno wyobrazić sobie twarz umieszczoną na 2 paznokciach), ale 1/3 części może przejść do sąsiedniego paznokcia (na przykład część włosów w kompozycji z twarzą lub częścią kwiatu w kwiatowym wzorze ).
- podrzędne elementy - słuchaj najważniejszej rzeczy, przyciągaj mniej uwagi.
Może być kilka podległych elementów. Są mniejsze, słuchaj przede wszystkim, bez nich nie ma kompozycji, są tylko oddzielne elementy.
W kwiatowych wzorach są to liście, pąki, części kwiatów, które są mniejsze niż główny kwiat. W abstrakcjach dodatkowe linie rozciągające się od głównej. W kompozycjach z twarzami - elementy odzieży, akcesoriów, kwiatów lub liści.
Część podległych elementów znajduje się obok głównego (z zachowaniem zasady projektowania), a część - na sąsiednich gwoździach.
- drobne elementy - prawie niewidoczne, ale uzupełniają kompozycję.
Takimi elementami mogą być źdźbła trawy, kropki, elementy siatkowe lub koronkowe, delikatne loki, krople itp. Nietrudno jest ustalić, co jest elementem drugorzędnym - integralność kompozycji nie jest naruszana po usunięciu tego elementu, ale kompozycja wydaje się niekompletna - „czegoś brakuje”. Drobne elementy znajdują się na wszystkich paznokciach. Łączą i wyznaczają kierunek projektowania - poziomy, ukośny lub pionowy.
- „Powietrze” w designie to wolna przestrzeń.
Elementy projektu powinny być dobrze wyważone - niezbyt grube i niezbyt rzadkie. Jeśli elementów jest niewiele, projekt wygląda na skąpy, budżetowy, uproszczony. Jeśli za dużo - bez smaku i lepkie. Najbardziej zrównoważony będzie projekt zajmujący od 1/3 do 2/3 powierzchni gwoździa.
Zasady i techniki kompozycji
Środki kompozycji to wszystko, co jest konieczne do jej stworzenia, w tym metody i reguły. Są zróżnicowane, główne.
Można wyróżnić następujące reguły składu:
• transmisja ruchu (dynamika);
• transfer odpoczynku (statyka);
• zasada złotego podziału (jedna trzecia).
Metody kompozycji obejmują:
• tworzenie symetrii i asymetrii;
• utrzymywanie równowagi części kompozycji;
• wybór głównego elementu.
Projekt, w którym występuje ruch, charakteryzuje się jako dynamiczny. Wiele projektów opiera się na pewnej rytmicznej przemianie ich elementów. W sztuce paznokci rytm jest jednym z najważniejszych ekspresyjnych środków kompozycji, biorącym udział nie tylko w konstruowaniu obrazu, ale także często dając pewną emocjonalność.
Jakie środki mogą przekazać dynamikę fabuły? Schemat 1 pokazuje punkt i linię, wyobraź sobie, że jest to piłka i książka: a - piłka leży spokojnie na książce, b - powolny ruch piłki, c - szybki ruch piłki, d - piłka przetoczyła się. W ten sposób:
• jeśli w projekcie jest jedna lub więcej linii ukośnych, obraz będzie wydawał się bardziej dynamiczny. Duża liczba pionowych lub poziomych linii spowalnia ruch, czyni go statycznym;
• efekt ruchu można utworzyć, jeśli pozostawisz wolną przestrzeń przed obiektem;
• aby przekazać ruch, należy wybrać jego moment, który najlepiej oddaje charakter ruchu, jest jego kulminacją.
Umieszczenie głównego elementu projektu na jednej trzeciej wysokości odpowiada prawu złotego podziału, którego artyści używali od czasów starożytnych, aby osiągnąć jak największą ekspresję swoich dzieł.
Zasada złotego podziału (jedna trzecia): najważniejszy element obrazu znajduje się zgodnie z proporcją złotego podziału, czyli około 1/3 całości. Uderzającym przykładem złotego podziału w sztuce paznokci jest francuski.
Schematy kompozycyjne
Rozważ układ elementów projektu na jednym gwoździu, biorąc pod uwagę główne składniki, zasady i techniki kompozycji i układu.
Osobliwością naszej wizji jest to, że czytamy tekst od lewej do prawej, dlatego projekt paznokci wykonywany jest od lewej do prawej.
• mały palec prawej dłoni klienta jest początkiem kompozycji (Schemat 2);
• mały palec lewej ręki - koniec (schemat 2);
• kciuki są zarówno początkiem, jak i końcem kompozycji, ponieważ ze względu na ich położenie znajdują się z boku, a jednocześnie, pokazując jedną rękę, umieszczone na nich elementy projektu muszą albo skompletować kompozycję (prawa ręka), albo ją rozpocząć ( lewa ręka). Poza tym dwa pokazane razem kciuki muszą być ze sobą połączone, projekt jest również odczytywany od lewej do prawej (schemat 2);
• środkowe, bezimienne i małe palce stanowią centrum kompozycji, to one stanowią 60–70% uwagi widza. Oznacza to, że na nich znajduje się większa liczba elementów niż na kciuku i palcu wskazującym. Główny element projektu najczęściej znajduje się na palcu serdecznym lub średnio 2/3 na palcu serdecznym i średnio 1/3 (ryc. 3);
• palec wskazujący stanowi 20-30% uwagi, a zatem znajdujące się na nim elementy powinny uzupełniać i dynamicznie rozwijać fabułę (schemat 3);
• lewa ręka klienta (w wersji salonowej) powinna być odbiciem lustrzanym prawej ręki (ryc. 4).
• wzory statyczne, takie jak na przykład naklejki, znajdują się na zewnętrznej stronie gwoździa, odzwierciedlone na obu dłoniach (ryc. 5);
• projekty wykonane z uwzględnieniem zasady złotego podziału (1/3) są bardziej wyważone i eleganckie (zdjęcie 7).
Kompozycje w sztuce paznokci można podzielić na dwa typy:
• skład na paznokciach;
• kompozycje na tipsach.
Faktem jest, że napiwki są zwykle umieszczane na poduszkach lub tabletach w rzędzie, używając końcówek o tych samych liczbach lub od trzech do pięciu największych. Rezultatem jest prostokąt podzielony na kilka części, a budując kompozycję, mistrz przechodzi z długości i kształtu powstałego prostokąta. A w prostokącie kompozycję można zlokalizować na zupełnie różne sposoby, tworząc różne kształty z elementów projektu: trójkąt, owal, prostokąt, dzieląc końcówki po przekątnej, w pionie, w poziomie itp. Celem próbek na końcówkach jest zademonstrowanie możliwości mistrza, nadanie klientowi „dotykowego” projektu i pomoc mistrzowi w stworzeniu kompozycji na paznokciach klienta.
Jednak, jak wiemy, paznokcie na dłoniach nie są na tej samej linii, więc skład na dłoniach będzie różny od składu na końcach. Istnieje wiele opcji rozwiązań kompozycyjnych. Ryc. 6-11 i ryc. 8-12 sugerują kilka opcji.
Swoboda kreatywności i prawdziwego kunsztu wynikają z dokładnej wiedzy. Najbardziej ekspresyjne schematy kompozycji już dawno opracowano i możemy powiedzieć, że elementy projektu nie są losowo umieszczane w zdobieniach paznokci. Nie musisz być wielkim artystą i mieć wybitny talent, musisz dokładnie wiedzieć, co, gdzie i dlaczego robisz.